Sot po jetojmë në mesin e një paradoksi interesant:ndërsa situata shëndetësore duket se po përmirësohet dita ditës, ajo politike po përjeton tensione gjithnjë e më akute, dhe reagime gjithnjë e më të dhunshme.
Fillimi i zbatimit të ligjit mbi “Green Pass” ose “Pasaportat e Covid-19”, u prit të premten me protesta të shumta, e kombinuar me një emergjence shëndetësore në rënie. Së bashku ato rrezikojnë që të delegjitimojnë një masë tjetër politike të drejtë dhe të nevojshme.
Të drejtë ndaj atyre që e kanë bërë vaksinën, dhe të nevojshme për të shmangur përsëritjen e kurbave të rrezikshme të infektimit. Siç ka ndodhur shpesh në Itali, qeveria do të reagojë ndaj këtyre protestave të ashpra, ndoshta me një pragmatizëm në kufirin e oportunizmit.
Jo duke e ndryshuar ligjin për të mos humbur fytyrën, por qenë tolerante ndaj zbatimit të tij në zona që janë larg qendrës së vëmendjes. Për kundërshtarët e vaksinave, kjo do të jetë një fitore e madhe politike, pasi ata do ta kenë arritur triumfin e idesë së tyre mbi lirinë. Por ajo do të jetë një Fitore si e Pirros, pra me një kosto shumë të madhe, dhe me pasoja të tmerrshme. Para së gjithash për ata vetë. Le t’ia fillojmë me disa fakte.
Këto të dhëna na lejojnë të bëjmë disa parashikime mbi atë që mund të ndodhë në Itali gjatë muajve të ardhshëm, kur kufizimet do të nisin rë eliminohen gradualisht (dhe në fakt që tani ne të gjithë kemi hequr dorë nga masat mbrojtëse), dhe kur të zbutet edhe efektiviteti i vaksinës.
Qeveria do të përpiqet të forcojë rrjetin e sigurisë së vaksinave, duke promovuar dozën e tretë të vaksinës. Kategoritë e rrezikuara, kanë nisur tashmë që ta marrin atë. Por çfarë do të ndodhë kur të jetë radha e 45 milionë italianëve pa asnjë sëmundje kronike, të cilëve do t’u kërkohet të marrin dozën e tretë?
Le të pyesim veten se përse qytetarët që kanë bërë dy doza, duhet të bien dakord për të marrë edhe një dozë të tretë. Në nivelin politik, një pjesë e madhe e klasës politike dhe medias, e kanë de-legjitimuar kryesisht imponimin e vaksinimit, duke promovuar idenë se vaksinimi është një zgjedhje personale, dhe jo një detyrë qytetare.
Nëse tani do të tolerohet pasja me vete e “Green Pass”, mesazhi që do të përçohet është se vaksinimi është i padobishëm, një budallallëk, dhe se rëndësishme është që vaksinën ta bëjnë të tjerët. Në nivelin emocional, familjarët e tyre me shëndet të dobët apo të moshuar, do ta kenë marrë tashmë dozën e tretë, dhe për këtë arsye nuk do të jenë në rrezik.
Në nivelin egoist të rrezikut personal, ata që kanë marrë tashmë dy doza, e dinë që edhe nëse nuk e bëjnë të tretën në rastin më të keq, do të preken nga një formë e lehtë e Covid-19. Një rrezik që shumë njerëz ndiejnë se mund ta ndërmarrin.
Ju mund të pyesni veten:E çfarë ndikimi ka e gjitha kjo në fitoren e kundërshtarëve të vaksinës? Kjo është në fakt shumë e rëndësishme, pasi deri tani këta të fundit kanë përfituar nga imuniteti kolektiv i garantuar, nga fakti se 80 për qind e italianëve ranë dakord të vaksinoheshin.
Shkalla shumë e lartë e vaksinimit, solli një reduktim drastik të qarkullimit të koronavirusit, duke i lejuar kësisoj ata që nuk ishin të vaksinuar të shijonin normalitetin e rikthyer, të dilnin jashtë dhe të takonin njerëz pa rrezikun e infektimit.
Le të përpiqemi që ta imagjinojmë se çfarë ndodh, në rastin kur shumica e atyre që kanë marrë dy dozat e para të vaksinës, vendos të mos bëjë të tretën. Covid-19 rifillon qarkullimin në masë, siç po ndodh tashmë në Britaninë e Madhe. Po ashtu, ai nis të qarkullojë midis atyre që kanë bërë dy doza të vaksinës pa u shkaktuar dëme të veçanta, por duke rritur në mënyrë eksponenciale numrin e të infektuarve.
Ndërsa rritet qarkullimi i virusit, gjithnjë e më shumë jo të vaksinuar do të preken nga Covid-19. Varianti Delta që tani është 100 për qind dominues, ka një fuqi shumë më të madhe infektive dhe vdekjeprurëse, sesa variantet që qarkulluan para mbërritjes së vaksinës.
Nga 30-50 vdekje aktuale në ditë, të gjithë njerëz të pa vaksinuar, ka të ngjarë që kjo shifër të arrijë shpejt në 120-150 si aktualisht në Britani, dhe ndoshta edhe shumë më tepër. Kujdes:këto janë shifra të vdekurish që kanë të bëjnë me rreth 4 milionë të pa vaksinuarit, dhe jo 56 milionë italianët e tjerë.
Në proporcion, është sikur vdekjet të ishin 2.800 në ditë, një numër që nuk është parë kurrë as në momentet më të errëta të pandemisë. Vetëm se tani nuk do të ketë më një presion të tmerrshëm mbi spitalet. Do të vdesin vetëm njerëzit që kanë zgjedhur lirisht të mos vaksinohen.
Pas 2 vite bllokimesh të përsëritura, 150-200 vdekje në ditë do të konsiderohen ndoshta të tolerueshme nga shumica që ka zgjedhur të vaksinohet, dhe që nuk është më e rrezikuar. Brenda 3 muajsh, mund të vdesin 18.000-20.000 njerëz, që të llogaritur në një popullatë prej 4 milion italianësh, përfaqësojnë një masakër të vërtetë.
Një masakër ndaj kundërshtarëve të vaksinës. Miliona njerëz që këto ditë po nxitojnë të rezervojnë tampona, për të qenë në gjendje të punojnë në mungesë të vaksinës, duhet të reflektojnë mbi këto shifra. Ata duhet të pyesin veten, nëse loja që ata po luajnë, ia vlen vërtet që të kurorëzohet në fund me vdekjen e tyre të mundshme.
Që nga momenti që do të vendosin të vaksinohen, do të duhet të kalojë të paktën 1 muaj derisa sa të marrin të dyja dozat dhe të cilësohen të imunizuar. Në kushtet e një riaktivizmi eksponencial të Covid-19, për shumë mijëra njerëz ai muaj do të bëjë pikërisht diferencën midis jetës dhe vdekjes.“Huffington Post Italia”/bota.al/
Bislimi e Petkoviq takohen në dhjetor, Lajçak: Pres me padur...
E ardhmja e NATO-s dhe qëndrimet e zotit Trump
Gary Neville zbulon se si drejtuesit e Man Cityt e bindën Gu...
“Shqetësimi i Sarës ishte fake”, Xheneta tregohet e ashpër
Abdixhiku nga Malisheva: Më 9 shkurt do ta sjellim bashkë nd...
WhatsApp po prezanton një tjetër veçori të dobishme për përd...